Domki dla lalek

Kochamy pudełka. Jak koty. Czasami nawet bardziej niż ich zawartość. Tym razem były to pospolite ręczniki. Ale za to w dwóch opakowaniach. I to jakich: z okienkiem!

Mogłyśmy zrobić telewizorki, akwaria, labirynty dla kuleczek..., ale dziewczyny podjęły decyzję, że będą to domki dla lalek.

Pamiętam, jak urządzaliśmy domki w pudełkach po butach w którejś klasie nauczania początkowego na ZPT z panią Ewą... Zebrało mi się na wspomnienia...

...a dziewczyny zaczęły już stawiać ścianki działowe.  Potem przyszła kolej na malowanie ścian.

Domek Idy (trochę walą się ściany, ale zostaną później naprawione)

Domek Hani

Gdy farby schły, zaczęła się produkcja wyposażenia: z tektury, kolorowych papierów i pianek, zakrętek, tkanin, starych ubrań, pudełeczek, kubeczków, sznurków, gąbek itd. Wkrótce domki były urządzone.

Domek Idy

Domek Hani

Hania dodatkowo opisała pomieszczenia i elementy swojego domku na przezroczystym wieku.

O nowych mieszkankach szybko dowiedziały się tekturczaki.

Tekturczaki Idy

Tekturczaki Hani

Jako że nowe mieszkanka bardzo im przypadły do gustu, obfotografowali się we wszystkich pomieszczeniach.

Tak było w domku Hani:

Łazienka

Przedpokój

Pokój dziecka nr 1

Pokój dziecka nr 2 połączony z salą zabaw

Salon

Pokój rodziców

Kuchnia

a tak u Idusi:

Salon

Wszyscy siedzą na sofie

Sala zabaw

Łazienka

Sypialnia

Przy okazji dowiedziałam się, że w domu nie musi być wcale oddzielnej toalety czy schowka, ale konieczna jest sala zabaw.

Cała produkcja  trwała siedem godzin bez oznak znużenia i jedynie z dwoma krótkimi (wymuszonymi) przerwami na obiad i podwieczorek.

Potem nastąpiła zabaw tekturczkami w domkach aż do nocy: mycie, jedzenie, spanie, oglądanie telewizji, czytanie, odwiedziny, chodzenie do pracy, gimnastyka... - po prostu zwyczajne i niezwykle wciągające ŻYCIE.