Puszki sensoryczne

Inspirację do zajęć znalazłam na fantastycznym blogu Emilowo Warsztatowo (tu).

Nie wiedziałam, gdzie można kupić takie fajne, barwne taśmy klejące… Przy okazji zakupów w Kauflandzie natknęłam się na zestaw taśm izolacyjnych: 6 kolorów za jedyne 2,99 (potem w Carrefourze widziałam nawet po 2,79)!

Z takim sekstetem to można zaszaleć! Dziś partnerką dla nich będzie puszka.

Oto puszka.

Pusta,

bo Ida piła z niej mleko

na obiad, kolację, śniadanie.

Ciekawe czym dziś się stanie…

Na początek wybrałyśmy się z Hanią na poszukiwanie skarbów. Ciekawe materiały odnalazłyśmy także w domu. 

Powkładałyśmy je do puszek.

 

Dotykając ukryte elementy, Hania starała się je nazwać. Przyszło jej to bez trudu. Większym wyzwaniem okazało się rozpoznawanie dźwięków, które produkowałam potrząsając puszkami. Dużo łatwiej było jej odgadnąć zagadkę, gdy hałasowała sama - mogła wtedy rozpoznać zawartość po ciężarze, po wibracjach, wyczuć go przez ścianę puszki.

Następnie na puszki nałożyłyśmy wieczka, przykleiłyśmy je za pomocą taśm oraz pięknie ozdobiłyśmy. Starałyśmy się, aby każdy egzemplarz wyglądał inaczej.

Już po chwili Hania z Idą rozpoczęły muzykowanie: uderzały w puszki dłońmi, miarkami po mleku, potrząsały nimi, a te wydawały z siebie szaloną kakofonię dźwięków.

Później turlały jedną miedzy sobą, a także każda swoją osobno.

Hanka podnosiła je za pomocą stóp.

Ustawiała je w różny sposób i chodziła po nich starając się nie spaść. Potem biegała pomiędzy nimi, aby żadnej nie dotknąć.

Wzniosła piramidę i próbowała na nią wejść. W taką budowlę można rzucać piłeczką, żeby przewrócić jak najwięcej puszek, ale nie próbowaliśmy tego w domu...

Wybudowała dwie wysokie wieże,

a w końcu jedną baaaardzo wysoką.

Jakże wdzięcznym materiałem jest taśma izolacyjna! I metalowa puszka!